O bata, bata
Tingnan niyo ito
‘Di ba ang gaganda nila?
Marami pa akong palamuti sa bahay namin
Ano ba ang gusto niyo—pula, asul, o baka naman
Mga ginto!
O ayan, bagay sila sa inyo
Nakatutuwa naman kayong mga bata
Basta tahimik lang kayo ha
Baka mamaya magsilabasan ang mga langgam.
Naku! Nakasisilaw pa naman ang dala nilang abubot,
Lalo na yung mga ilan na akala mo’y pinaglihi sa arawan!
Halina’t lumapit kayo sa aking tabi
Hindi ako katulad ng aking mga kinakapatid
Alam ko ang pighating inyong dinaranas ngayon
Huwag kayong mangamba
Hindi ko babahiran ng dumi ang makinis kong balat
Mataboy lang ang mga hayop sa aking lungga.
Nakikita ba ninyo ang mga larawang nakasabit sa porselana
Sila ang aking mga anak.
Pagmasdan ninyo!
Ang mga Magnasco, Degas, Monet, at Canaletto!
Mga obrang kahit ibenta ang kaluluwa ng iyong mga apo,
Hindi ninyo kailanman makakamtan.
Matagal kong inasam ang magkaroon ng sariling anak
Ngunit pinagkait nila ito sa akin
Naninikip ang dibdib ko tuwing naaalala ko
Ang mga panahong pinagtabuyan nila ang aking pamilya
Alam ba ninyo kung gaano kasakit?
Na mas masahol pa kami sa mga peste sa imburnal.
Nalulugmok akong lisanin silang lahat
Halos hindi ko na nga mabilang ang aking mga supling.
Paano ba naman, pinasok kami ng mga langgam!
Para silang mga anay na ‘di magkandaugaga sa kakahuyan
Konting kibot lang,
Magdadakdak na parang mga manok na putak nang putak!
Ngayon ko lang napagtanto,
Bakit siya ang aking napili?
Saglit ko lang nakasiping ang kasuklam-suklam kong asawa
Pero batalyon na ang aming mga kitikiti—ang sipag!
Sa ganda kong ito, natali lamang ako sa kanya nang gano’n gano’n lang?
Sayang, gwapo pa naman yung mga pinaglumaan ko…
Aba, ako lang naman
Ang Rosas ng Tacloban
Ang lakambini ng Maynila
Isa sa pinakaakakit-akit na dilag
Magpasalamat na lang kayo at may oras pa akong makihalubilo sa inyo…
O ano, tumahimik kayo ngayon?
Samahan ninyo ako rito sa hardin
Tara, marami kaming mga putahe rito
Huwag kayong mahiya
Marami kaming nakaimbak na tinapay mula sa ibang partido
‘Wag na ninyo alamin kung sino…maliwanag?
O ‘di ba, may pasalubong kayo para kina nanay at tatay.
Lubusin na ninyo ang mga biyayang handog namin
Wala nga lang lasa pero hindi naman kayo magrereklamo, ‘di ba?
Mahirap kumilos nang gutom, kailangang kumayod
Masakit mamatayan ng magulang sa murang edad
Ang daming bayarin, pero hindi ko na kayo sasagutin
Maganda ako, hindi martir
Hanggang sa ibang bansa nga
Umaabot ang aking maningning na presensya
Naloloka na nga sila sa aking marangyang kasuotan
Hindi ko naman sila masisisi,
Dapat nakaterno, kahit saan man ako mapadpad
At baka ako’y mahimatay pa sa nakasusuya nilang pananamit
Alam kong nakikita ninyo ako sa telebisyon
Aba, sinong hindi mabibighani sa alindog ko?
Kita naman ninyo ang suot kong takong,
Mas mahal pa ito sa buhay ng isang langgam.
Pero huwag natin aapakan,
Kung wala sila, wala rin ang hardin.
Gabi na pala, mga bata
Oras na para ipamalita sa inyong mga magulang
Ang mga bagong kaalaman mula sa akin
Tandaan niyo na laging bukas ang aking tahanan
Para sa mga bumubuhay sa hardin.
Aalis na muna ako, ang iyong minamahal na gintong anay. F
